7 Eylül 2010 Salı

Teknoloji Bir Çeşit Amiptir

Sabah uyandığınızda belki de yüzünüzü yıkamadan telefonunuza bakarsınız. Yüzünüzü yıkadıktan sonra mutfağa geçer, su ısıtıcıya su koyarsınız. Tabi bunun için elektrik lazımdır. Ocakta çayınızı demlersiniz. Eğer erkekseniz tıraş makinesini kullanarak tıraş olursunuz. İşe/okula giderken araba/minibüs kullanırsınız. Gün içinde bilgisayarınızı açar, internete girersiniz. Akşam televizyona bakarsınız. Vs vs. Neredeyse, yaptığımız her şey, teknoloji yardımıyladır. Teknoloji, Yunanca "sanat" ve "bilmek" kelimelerinin birleşiminden oluşmuştur. Vikipedi'deki tanımında "İnsanoğlunun gereklerine uygun yardımcı alet ve araçların yapılması ya da üretilmesi için gerekli bilgi ve yetenektir." yazmaktadır. Benim takıldığım nokta da bu tanımdaki "İnsanoğlunun gereklerine uygun" kelime öbekleridir.

"Evet, teknoloji ihtiyaçlarımızı karşılamıyor mu?" dediğinizi duyar gibiyim. O zaman hep birlikte eski zamanları hatırlayalım ve Zygmunt Bauman'ın, Sosyolojik Düşünmek kitabında verdiği örnek üzerinden gidelim. Önceleri tıraş olmak için insanoğlu ustura kullanırdı. Sonra jiletler çıktı ve önceden tıraş olmak için tek çare gözüken ustura, insanların gözüne "hantal ve kullanılmaz" gözükmeye başladı. Lakin jiletler, çabuk eskiyordu. Bu da sık sık jilet almayı gerektiriyordu. Tabi jiletler arasında seçim de yapılmalıydı. Zamanla elektrikli tıraş makineleri çıktı. Bu sefer usturanın akıbetine jiletler de uğradı. Artık tıraş makinesi olmadan insanoğlu, tıraş olamaz hale geldi.

Aynı şekilde televizyon yokken dizi izleme ihtiyacı hissetmiyorduk. Müzik setleri daha icat edilmeden müzik dinlemesek de olurdu. Ama şimdi müziksiz yapamıyoruz. Daha 20 sene öncesine kadar ülkemizde internet yoktu. Şimdi internetsiz hayatı bir düşünsenize? Bu durumlarda teknoloji kendi ihtiyacını kendi doğuruyor. Ortada bir sorun yokken bulduğu çözümle "sorun"u yaratıyor. Bunun sorun olduğuna insanları da inandırarak, hayatımızın bir parçası yapıyor. Ve işin kötüsü bizi daha önce yapmadığımız şeyleri yapmaya sevk etmenin yanında bir de "mutsuz" kılıyor.

Her teknolojik gelişmede insanın bilgisi ve seçme şansı artıyor. Bu bizi -sanıldığı gibi- daha özgür hale getirmiyor. Bilakis daha bağımlı oluyoruz. Artık çıkan her yeni aleti takip etmek zorundayız. "İcat"lar becerilerimizi geliştiriyor ama bu beceriler karmaşık aletlere yetmiyor artık. Kum saati basitlikten karmaşıklığa doğru akıyor teknoloji sayesinde.

Halk dilimizde bir deyiş vardır "Amip gibi çoğalıyor" diye. Amipler çekirdek ve stoplazmaları ortadan uzayıp iki parçaya ayrılarak ürerler. Yeni yavru amipler gelişerek eski büyüklüğe ulaşır. Sonra onlar da ortadan bölünerek yeni amipler meydana getirirler. Ayrıca amip, hayati faaliyeti için gerekli enerjiyi, yalancı ayaklarla sararak vücuduna aktardığı besinlerden sağlar. Bu tür sebeplere istinaden teknoloji de bir çeşit amip değil midir ey dostlarım?

Peki ey durduk yere sorun ve onun çözümünü çıkartan sevgili teknoloji, bu dünyadaki en büyük sorunlardan birisini açlığı, fakirliği de çözebilir misin?

Ek video: Teknoloji mağduru kedi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder